Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Αν τον Μανώλη τον έλεγαν Αλέξη...


Και δεν τον είχαν σφάξει σαν τραγί κάτι λαθρομετανάστες, αλλά τον είχε σκοτώσει ένας αστυνομικός θα είχε καεί όλη η Ελλάδα.
Θα είχαν βγάλει πύρινους λόγους όλοι οι κουλτουριάρηδες και οι αριστεροί για την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Θα είχε κάνει δακρύβρεχτες εκπομπές ο τιμητής των αδικημένων Λαζόπουλος.
Θα είχαμε πάθει πλύση εγκεφάλου από τις χιλιάδες ώρες τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών εκπομπών σε ειδήσεις, talkshow και αφιερώματα (τύπου Τσίμα και Θοδωράκη) για το δυνάστη αστικό σύστημα.
Θα είχε "αγιοποιηθεί" ο νεκρός και θα είχε "δαιμονοποιηθεί" ο δολοφόνος.
Θα είχε αλλάξει όνομα ο δρόμος που έγινε το γεγονός.
Θα είχαν κλείσει σχολεία.
Θα είχαν πετροβοληθεί αστυνομικά τμήματα.
Τώρα, τα σκεπάζει όλα η σιωπή και όποιος τολμήσει να πει κάτι κηλιδώνεται ως ακροδεξιός και ρατσιστής.
Θύματα όπως ο Μανώλης, η Αγγελική, η Παρασκευή, ο Επαμεινώνδας, αλλά και το αγέννητο παιδί της Αγγελικής έχουν την "ατυχία" να μην είχαν πεθάνει κάτω από τη σημαία της Αριστεράς.
Αλλιώς Μανώλη, Αγγελική, Παρασκευή και Νώντα θα ήσασταν ήρωες, δρόμοι, πλατείες, τραγούδια, σύμβολα, συνθήματα.
Τώρα είστε απλώς ένα κεράκι στη μνήμη των ταλαίπωρων ανθρώπων που σας αγαπούσαν και που θα τους λείπετε για πάντα, τόσο πολύ.
πηγή :tro-ma-ktiko.blogspot.com

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου