Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Ο δρόμος της εισόδου και η πλατεία του Κάστρου έχει το όνομα Κέννεντυ,δεν είναι καιρός να αλάξει?

Τις τελευταίες ημέρες με χαρά ακούμε τις δημόσιες τοποθετήσεις της δημοτικής αρχής αναφορικά με τη διενέργεια εργασιών καθαρισμού και καλλωπισμού τόσο στα τείχη του Φρουρίου, όσο και στον οικισμό. Επίσης, βλέπουμε με μεγάλη ικανοποίηση την αποκατάσταση της Ελληνικής σημαίας στο Κάστρο των αγώνων, της αγωνίας, του αίματος, του πόνου, της δόξας και της τίμιας φτώχειας συνάμα! Πράγματι, το Κάστρο της πόλης μας, η αυθεντική και πρώτη πρωτεύουσα του νησιού μας έχει ανάγκη την οργανωμένη φροντίδα τόσο από τις αρχές και τους λοιπούς οργανωμένους φορείς, όσο και από τους απλούς πολίτες αλλά και τις εθελοντικές οργανώσεις.

Σε αυτό το σημείο, ορμώμενοι από μια διαφαινόμενη αναγέννηση του ενδιαφέροντος των υπεύθυνων απέναντι στο καθήκον για το αρχαίο αυτό κομμάτι της πόλης μας, θα θέλαμε να αναδείξουμε ένα θέμα το οποίο και άλλοι πριν από εμάς έχουν κατά καιρούς συζητήσει. Στο παρόν άρθρο επαναφέρουμε την ανάγκη για ορθολογική διασύνδεση της ονοματοδοσίας των δρόμων με χώρους οι οποίοι διακρίνονται για την ιδιαίτερη ιστορία τους τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.

 DSC01152

Ο λόγος, λοιπόν, για το δρομίσκο που οδηγεί προς και από την Πύλη Μαγγιόρε στην πλατεία του Φρουρίου, αλλά και για αυτήν καθ’ αυτήν την πλατεία. Ο δρομίσκος σήμερα δεν τιμά κάποια προσωπικότητα του νησιού μας η οποία να έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο Φρούριο της Χίου ή στην ιστορία και παράδοση του νησιού. Αντίθετα, ο συγκεκριμένος δρομίσκος του Κάστρου τιμά την προσωπικότητα μιας αδιαμφισβήτητα δημοφιλούς, αλλά και αμφιλεγόμενης πολιτκής προσωπικότητας, της οποίας η επιρροή ξεπέρασε τα όρια της χώρας του, του προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Φιτζέραλντ, Κένεντυ.

 kenenti

Σ’ αυτό το σημείο πιστεύουμε ότι ο αναγνώστης έχει ήδη διαπιστώσει το αντικείμενο της επικοδομητικής κριτικής μας· ότι δηλαδή το θέμα της ορθολογικής διασύνδεσης της ονοματοδοσίας των δρόμων με το χώρο έχει πληγεί βάναυσα στην περίπτωση της πλατείας του Κάστρου (αν και πιθανότατα δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτήν). Καλός, λοιπόν, ο αείμνηστος πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά ούτε η πορεία του στην πολιτική, ούτε η προσωπική του ζωή συνδέονται με το χώρο του Φρουρίου, αλλά και της Χίου εν γένει. Αποτελεί έκπληξη δε, ότι οι λοιποί δρόμοι του Φρουρίου τιμούν προσωπικότητες οι οποίες σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα είτε με το Κάστρο, είτε με τη Χίο γενικότερα. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να πεισθούμε ότι για την περίπτωση του δρομίσκου, αλλά και της πλατείας του Κάστρου η οποία δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο όνομα, πως εξαντλήθηκαν οι προσωπικότητες σε σημείο που να καταφύγουν οι δημοτικές αρχές στο όνομα του αείμνηστου προέδρου.

Για παράδειγμα, προτείνουμε ότι είναι καιρός να αναγνωριστεί η καθοριστική συμβολή του αείμνηστου προϊστάμενου της τότε Βυζαντινής Εφορείας Αρχαιοτήτων στη Χίο, του Αντώνη Στεφάνου, αλλά και της ομάδας του στην αναστήλωση του Κάστρου της Χίου. Όσοι έχουν γνώση και μνήμη γνωρίζουν καλά ότι ο Α. Στεφάνου με πενιχρά μέσα, αλλά με περισσό ζήλο και διορατικότητα ανέλαβε την εκτέλεση αναστηλωτικών έργων σε όλη σχεδόν την έκταση των τειχών και προμαχώνων του Φρουρίου από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 μέχρι και τις αρχές του 1960.

n_290

Φωτογραφίες εποχής απεικονίζουν προμαχώνες και τείχη κατά τόπους διαλυμμένα (όπως για παράδειγμα ο Νότιος, επί του τελωνείου, προμαχώνας αλλά και ο ορθογώνιος) τα οποία με την αυταπάρνηση του Στεφάνου αποκαταστάθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε δύσκολους αλλά αμόλυντους καιρούς από τον ωχαδελφισμό που κατάφαγε τη «σύγχρονη» κοινωνία μας.


Επίσης, για την πλατεία προτείνουμε να αναδειχθεί η μνήμη του Κανάρη και των συντρόφων του κατά την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου, όπως του Πιπίνου, ενώ ιδιαίτερο λόγο θα θέλαμε να κάνουμε για τον Χιωτο-γενοβέζο Ιωάννη Λόγγο Ιουστινιάνη. Ο Ιωάννης Λόγγος Ιουστινιάνης διετέλεσε όχι μόνο φρούραρχος στο Κάστρο, αλλά και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην υπεράσπιση από τους Οθωμανούς της Βασιλεύουσάς μας, της Κωνσταντινούπολης, στο πλευρό του τελευταίου αυτοκράτορα (βλέπε σχετικό άρθρο καπτ. Μιχάλη Καριάμη αναδημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της ομάδας μας).


Φυσικά, η πλατεία ή ο δρομίσκος θα μπορούσαν να ονομασθούν και «Προκρίτων Μαρτύρων του 1822» σε ανάμνηση των δεινών που πέρασαν στη Σκοτεινή Φυλακή 70 περίπου σημαίνουσες προσωπικότητες της Χίου. Από την άλλη πλευρά η μνήμη του Μητροπολίτη Πλάτωνα Φραγκιάδη αποκαταστάθηκε πλήρως με τον αδριάντα που τοποθετήθηκε με δαπάνη της Εκκλησίας της Χίου δίπλα στο δημαρχιακό μέγαρο με φόντο την Πύλη Μαγγιόρε.

Θεωρούμε ότι οι πιο πάνω επισημάνσεις μπορούν, εφ’ όσον υιοθετηθούν, να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην προσπάθεια διασύνδεσης του χώρου του Φρουρίου με την ιστορική μνήμη και την ανάγκη αναγνώρισης προσωπικοτήτων που σημείο αναφοράς τη Χίο και το Κάστρο της.
chioscastle.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου